Pak
ditë më parë, në një konferencë për shtyp të mbajtur nga Ministri i Punëve
Publike dhe Transportit z. Sokol Olldashi në ambientet e Drejtorisë se
Përgjithshme Detare në Durrës, u përcoll informacioni se tashmë dokumentet dhe
licencat e detarëve shqiptarë do të njihen ndërkombëtarisht, duke i krijuar
atyre mundësinë për të punuar jo vetëm në anijet që mbajnë flamurin shqiptar
por dhe në ato me flamur të huaj.
Mora
shkas për të shkruar ketë artikull pikërisht për të shpjeguar në terma praktike
se ku konsistojnë risitë që rrjedhin nga arritja e këtij standardi, i cili
sipas mendimit tim nuk paraqitet interesant vetëm referuar detarëve shqiptarë,
por gjithashtu për detarët e huaj të cilët në të ardhmen e afërt, duke u
orientuar nga avantazhet që ofron tregu i këtij sektori në vendin tonë, do të
përzgjedhin Shqipërinë për pajisjen me dokumentet e lundrimit, sipas
procedurave tashmë të unifikuara me standardet e Organizatës Ndërkombëtare
Detare (I.M.O).
Mendoj
se është e arsyeshme për të informuar publikun mbi rrugëtimin e gjatë e të
vështirë që i është dashur Autoriteteve Shqiptare me qëllim finalizimin e këtij
projekti të shumë kërkuar, jo vetëm nga grupet e interesit shqiptare, por
gjithashtu nga ato të huaja, të cilat e shohin të ardhmen e kësaj fushe pikërisht
në vende si Shqipëria, ku sektori i detarisë rezulton ende i pazbuluar dhe ku
kërkohen investime serioze, për të shfrytëzuar me standarde burimet dhe
kapacitetet njerëzore që ofrohen.
Në
Maj të Vitit 1993, Vendi ynë u anëtarësua me të drejta të plota në Organizatën
Ndërkombëtare Detare dhe ndërmori iniciativën për të nënshkruar dhe ratifikuar
më tej një seri Konventash, të cilat parashikojnë standardet bazë mbi sigurinë
e lundrimit detar dhe të shërbimit në bordin e anijeve tregtare. Një nga këto
Konventa është pikërisht STCW 78/95, e ndryshuar në vitin 2010 në Manila, "Për
standardet e kualifikimit, atestimit dhe të shërbimit për detarët", e
ratifikuar nga Republika e Shqipërisë ne vitin 2000. Për zbatimin e kësaj
Konvente të gjithë vendet anëtare kishin në dispozicion një afat kohor 5
vjeçar, kërkesë kjo e parashtruar në vetë nenet e këtij ligji. Fatkeqësisht ky
afat u tejkalua nga vendi ynë për arsye se zbatimi i këtij detyrimi ligjor
ndërkombëtar, kërkonte gjithashtu krijimin e Administratës Detare Shqiptare, e
cila nëpërmjet strukturave të saj do të mundësonte plotësimin e kërkesave të
Konventës STCW e më pas të aplikonte për vendosjen e vendit tonë në listën e
bardhë, si tregues i zbatimit të plotë të këtij standardi të Organizatës
Ndërkombëtare Detare.
Ligji
për krijimin e Administratës Detare Shqiptare hyri në fuqi në Prill të Vitit
2009, dhe një vit më pas Korrik 2010, u krijua Drejtoria e Përgjithshme Detare
(D.P.D), ku në përbërje të saj ishte dhe Regjistri i Detarëve, si struktura
përgjegjëse për zbatimin e Konventës STCW dhe krijimin e procedurave të
regjistrimit, formimit dhe punësimit sipas standardit të imponuar nga kjo Konventë.
Në më pak se dy vjet nga krijimi i saj, Administrata Detare e përfaqësuar nga
DPD-ja, arriti të plotësonte të gjitha kërkesat dhe detyrimet e Konventës STCW
edhe pse reforma e ndërmarrë, e cila implikonte ndryshime të rrënjësishme të
situatës së deriatëhershme, fillimisht nuk u mirëprit nga komunitetit i
Detarëve. Në vitin 2011 e gjithë puna e bërë u pasqyrua në një dosje të posaçme
që iu përcoll ne rrugë diplomatike Organizatës Ndërkombëtare Detare, IMO. Ne
këtë mënyrë u respektua dhe një nga rregullat më të rëndësishme të Konventës,
që ishte komunikimi i informacionit tek Sekretari i Përgjithshëm i IMO-s, për
plotësimin e kushteve nga vendet anëtare.
Kjo
punë kolosale, e kryer në një kohë relativisht të shkurtër, solli pikërisht
arritjen e këtij standardi, vendosja e Republikës së Shqipërisë në Listën e
bardhë të Konventës STCW, përkrah vendeve më të zhvilluara të Botës. Kjo
arritje e Autoriteteve Shqiptare të Detarisë, ishte dhurata më e bukur që mund
t’i ofrohej detarëve tanë për 100 Vjetorin e Pavarësisë, duke i mundësuar atyre
një trajtim të njëjtë me kolegët nga vendet e zhvilluara dhe duke i krijuar
gjithashtu të drejtën që nëpërmjet dokumenteve shqiptare të lundrimit, ata të
mos njohin më kufij për t’u punësuar në tregun global të Shipping.
Autori:
Av. Dorian Mersini
No comments:
Post a Comment